Dzień II

O 3 nad ranem znaleźliśmy się w Szwecji, na parkingu pod Malmo. Nie mogliśmy rozbić namiotu na skraju parkingu ze względu na żwir kilka centymetrów pod warstwą trawy. Rozbiliśmy się za to między ławkami, kilka kilometrów obok biura informacji turystycznej. Było to jedyne miejsce, w którym zostaliśmy poinformowani, że nie powinniśmy tu nocować, – ale nikt nie robił nam z tego tytułu awantury. Rano spotkaliśmy autostopowicza z Holandii, który także jechał do Norwegii. Holender był nauczycielem. Udało mu się złapać polskiego kierowcę tira, jadącego do Goteborga. Kierowca zgodził się, aby przewieźć 2 osoby. Pojechałem ja i Holender. Marcin został w Malmo, ale wrzucił do tira swój bagaż. Jak się okazało był to błąd. Kierowca wysadził nas przed Goteborgiem. Zostałem sam z podwójnym bagażem. Współtowarzysz zaraz coś złapał. Czekałem godzinę, dwie, trzy. W końcu przyjechał. Z Niemcami jadącymi do Szwecji na urlop. Dali nam namiary na siebie i zaprosili do siebie, do Wuppertalu. Marcin miał problem z łapaniem, ze względu na swój wygląd – koszulka bez rękawów, szorty, czerwona (od słońca) twarz – rasowy pijaczyna. Na parkingu stał polski kierowca tira, na szwedzkich numerach. Początkowo nie chciał się zgodzić na to by nas zabrać. Po chwili zaproponował nam herbaty. Pierwszy ciepły płyn od dwóch dni. Podczas herbaty udało nam się go przekonać do siebie na tyle, że zgodził się nas zabrać ze sobą, na parking oddalony 100km od norweskiej granicy.

Komentarze (0)